Powiększone węzły chłonne to dość częsta przypadłość u dzieci. Nie zawsze jest ona powodem do zmartwień, wymaga jednak konsultacji pediatrycznej. Kiedy udać się do lekarza z powiększonymi węzłami chłonnymi?
Węzły chłonne są częścią układu limfatycznego, zwanego inaczej chłonnym. Są niewielkimi narządami w kształcie fasolek. W organizmie jest ich nawet 500 i zlokalizowane są w różnych miejscach: na szyi, wokół uszu, w pachwinach, pod pachami, pod żuchwą. U zdrowych osób węzły są najczęściej niewyczuwalne pod skórą i niebolesne. U dzieci powyżej 3. roku życia mają one wielkość do 1 cm.
Jak rozpoznać powiększone węzły chłonne?
Objawem wskazującym na powiększone węzły chłonne jest ich obrzęk. Stają się one wyczuwalne pod palcami, dziecko może skarżyć się na ból przy ich dotykaniu, a skóra wokół nich być zaczerwieniona i nadmiernie ocieplona. Często powiększonym węzłom chłonnym mogą towarzyszyć inne objawy. Najczęściej powiększone węzły chłonne to objaw towarzyszący infekcjom wirusowym: gorączce trzydniowej, różyczce, ospie oraz bakteryjnym, takim jak: zakażenie paciorkowcem, salmonelloza, angina, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, szkarlatyna. Węzły chłonne mogą być powiększone także podczas chorób pasożytniczych, np. toksoplazmozy. Może to być jednak objaw znacznie poważniejszych chorób, np. nowotworowych.
Kiedy z powiększonymi węzłami chłonnymi udać się do lekarza?
W przypadku zauważenia powiększonych węzłów chłonnych u dziecka, zawsze należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz wykona badanie fizykalne i oceni, czy potrzebna jest dalsza diagnostyka. Może być ona konieczna, jeśli powiększone węzły występują w nietypowej lokalizacji, np. w okolicy obojczyka, lub gdy węzły są powiększone od dłuższego czasu, niebolesne, nieruchome, a także gdy tworzą się tzw. pakiety węzłów chłonnych.
Jeśli powiększonym węzłom chłonnym towarzyszą: katar, kaszel i zatkany nos, lekarz może uznać, że jest to objaw przeziębienia i nie ma konieczności zlecania innych badań. Jeśli jednak ma wątpliwości, może zlecić wykonanie badań krwi. Oprócz podstawowych, jak morfologia czy oznaczenie poziomu białka C-reaktywnego (CRP i OB), może to być także badanie antystreptolizyny O (ASO), które pomoże zdiagnozować zakażenie paciorkowcem. Dodatkowo lekarz może zlecić badanie w kierunku różyczki lub toksoplazmozy.
Leczenie powiększonych węzłów chłonnych
Leczenie powiększonych węzłów chłonnych zależy od przyczyny, która to powiększenie wywołała. W przypadku przeziębienia węzły same się zmniejszą, gdy ustąpią objawy takie jak katar czy kaszel. Obrzęk wywołany infekcją bakteryjną wymaga leczenia antybiotykiem.
Fot. Shutterstock.com
