Anemia, inaczej niedokrwistość, to choroba, która dość często dotyka dzieci w okresie intensywnego wzrostu. Jej objawy często są mylone ze spadkiem odporności. Anemii nie można lekceważyć. Może prowadzić do groźnych powikłań.
Anemia, nazywana także niedokrwistością, to zmniejszenie stężenia hemoglobiny (Hb), hematokrytu i liczby erytrocytów (czerwonych krwinek) we krwi. Może pojawić się w każdym wieku, ale w grupie zwiększonego ryzyka znajdują się dzieci.
Przyczyny anemii u dzieci
Anemia może pojawić się u dzieci na każdym etapie rozwoju, ale najczęściej w okresie intensywnego wzrostu. Ponad 4/5 wszystkich rodzajów anemii wynika z niedoboru żelaza, a ten spowodowany jest głównie dietą ubogą w zielone warzywa i mięso lub też dużą utratą krwi spowodowaną urazami czy obrażeniami. Anemia może też być skutkiem przewlekłych zakażeń bateryjnych, grzybiczych i pasożytniczych, nowotworów złośliwych. Jej przyczyną może być także niedobór kwasu foliowego i witaminy B12.
Objawy anemii u dzieci
Jak rozpoznać anemię u dziecka? Do najczęstszych objawów anemii u dzieci można zaliczyć: osłabienie, bóle i zawroty głowy, upośledzenie koncentracji i uwagi, kołatanie serca, bladość skóry i błon śluzowych, a w cięższej postaci, także duszność. Nieleczona może prowadzić do omdleń, a dodatkowo do zaburzeń rozwoju psychoruchowego.
Diagnostyka anemii
W związku z tym, że objawy anemii nie zawsze są oczywiste, a często mogą być mylone np. ze spadkiem odporności, konieczne jest wykonanie badań z krwi. Najprostszym badaniem jest morfologia krwi. Dostarcza informacji o ilości i objętości krwinek czerwonych, ilości krwinek białych oraz płytek krwi. Badanie to pozwala także określić stężenie hemoglobiny w surowicy krwi i w samej krwince czerwonej. Anemia wiąże się ze spadkiem hematokrytu, czyli procentowej zawartości krwinek czerwonych we krwi, zmniejszeniem ilości erytrocytów, zmniejszeniem objętości erytrocytów oraz spadkiem średniego stężenia hemoglobiny w krwince i surowicy. Morfologia powinna zostać uzupełniona o badania oceniające gospodarkę żelazową (poziom żelaza, stężenie ferrytyny, wysycenie transferyny) oraz oznaczającą poziom kwasu foliowego i witaminy B12.
Leczenie anemii polega na zmianie diety w bogatą w żelazo. W przypadku dużych niedoborów żelaza, kwasu foliowego lub witaminy B12, lekarz może zalecić farmakoterapię. Objawów anemii nie wolno ignorować, może ona poważnie narażać osoby na nią cierpiące na inne choroby, szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Dodatkowo anemia może opóźniać właściwy rozwój dzieci pożądany w danym wieku.
