Rozpoznanie wielu chorób u dzieci nie zawsze jest proste. Mowa nie tylko o trudnych do wyłapania objawach, ale i braku doświadczenia. Nie wszystkie symptomy mogą być sygnałem dla rodziców, że dziecko cierpi na jakąś  dolegliwość. Na co zwracać szczególną uwagę? Jak rozpoznać chorobę u dziecka?

Każdy rodzic stara się bacznie obserwować dziecko i reagować, gdy tylko zauważy niepokojące objawy. Jednak nie wszystkie symptomy od razu budzą podejrzenia. Co powinno wzbudzić niepokój rodziców? Przede wszystkim osłabienie, większa senność, brak apetytu, ale też wszelkie wysypki skórne.

Choroby dróg oddechowych

 U dzieci, zwłaszcza w wieku przedszkolnym lub posiadających starsze rodzeństwo, nietrudno o choroby dróg oddechowych. W większości przypadków odpowiadają za nie wirusy, ale mogą być powodowane również przez bakterie. Najłatwiej rozpoznać infekcje nosa, gardła i uszu. Oprócz kataru może wystąpić, zwłaszcza w przypadku zapalenia ucha i gardła – gorączka. Infekcje krtani i tchawicy objawiają się chrypką i szczekającym kaszlem. Przy zapaleniu oskrzeli i płuc, oprócz męczącego kaszlu, również może pojawić się gorączka.

Wysypka u dzieci

 Choroby dróg oddechowych, ze względu na charakterystyczne objawy, dosyć łatwo rozpoznać. Łatwo też zauważyć choroby objawiające się wysypką. U dzieci może ona być zarówno objawem alergii pokarmowych, jak i wielu poważniejszych schorzeń, m.in.: odry, różyczki, ospy wietrznej, płonicy, szkarlatyny czy półpaśca. Wiele z tych chorób, nieleczonych, może grozić poważnymi powikłaniami, dlatego koniecznie należy skonsultować wysypkę ze specjalistą.

Jak rozpoznać anemię u dziecka?

 Trudniej rozpoznać choroby, które nie dają oczywistych objawów, jak na przykład anemię. Jeśli dziecko często choruje, częściej jest zmęczone, staje się apatyczne i ma mniejszy apetyt, a do tego jego cera staje się bledsza – może to oznaczać anemię. Anemia, inaczej niedokrwistość, prowadzi do zmniejszonej ilości hemoglobiny i liczby czerwonych krwinek we krwi. Nieleczona nie tylko pogarsza samopoczucie, ale u dzieci prowadzi do zaburzeń rozwoju psychoruchowego. Przyczyną anemii może być niedobór żelaza, kwasu foliowego i witaminy B12.  Niedokrwistość może być też objawem poważniejszych chorób, dlatego przyczynę i sposób postępowania zawsze powinien określić lekarz. Najbardziej podstawowym badaniem, dzięki któremu można stwierdzić niedokrwistość, jest morfologia krwi obwodowej. Dla pełnej diagnostyki może zostać uzupełniona o badania oceniające poziom żelaza oraz poziom kwasu foliowego i witaminy B12.

Jak rozpoznać cukrzycę u dziecka?

 Poważną chorobą jest cukrzyca. U dzieci najczęściej występuje cukrzyca typu 1. Szczyt zachorowania na tę chorobę przypada na 10. –12. rok życia, ale coraz częściej dotyka ona również młodsze dzieci, nawet do 5. roku życia. Cukrzyca typu 1 objawia się sennością, skłonnością do infekcji, chudnięciem, częstym oddawaniem moczu i wzmożonym pragnieniem. Nastolatków coraz częściej dotyka cukrzyca typu 2. Dotychczas nazywana była cukrzycą starczą, ale przez zmianę stylu życia – brak ruchu, niezdrową dietę –  pojawia się nawet u 12- czy 13-latków. Oba typy cukrzycy, choć dają podobne objawy, wymagają innego leczenia. Leczenie cukrzycy typu 1 polega na insulinoterapii oraz systematycznym stosowaniu odpowiedniej diety cukrzycowej. W leczeniu cukrzycy typu 2 najważniejsza jest zmiana diety i wprowadzenie aktywności fizycznej. Jeśli to nie przynosi efektów, włącza się leczenie farmakologiczne. Oba typy cukrzycy można rozpoznać przy pomocy bardzo prostych badań. Najbardziej podstawowym jest glukoza. Badanie polega na oznaczeniu poziomu glukozy we krwi żylnej pobranej na czczo. W celach diagnostyki warto wykonać oznaczenie poziomu glukozy z doustnym testem tolerancji glukozy. Badanie, zwane także testem obciążenia glukozą albo krzywą cukrową, zaczyna się od pobrania krwi w celu oznaczenia poziomu glukozy na czczo oraz po przyjęciu 75 g glukozy rozpuszczonej w około 300 ml wody, a następnie po godzinie i po dwóch godzinach.